We praten over vasten. Ik heb namelijk nog niet besloten of ik meedoe. Omdat het idee niet uit mezelf voortkomt, vrees ik dat ik het niet volhoud. Vorig jaar wel, toen heb ik na de kerstvakantie twee maanden alcohol afgezworen. Dat is best lastig, want het glaasje voor en bij het eten, zeker als je samen met iemand eet, dat hoort er heel erg bij. Ook deed ik wel eens week sapvasten. Om af te vallen. Maar dit is anders.
Zus 4 appt dat ze dit jaar ook gaat 'vasten'. Zij zal in de Vastentijd - tot de Pasen - geen koffie en geen alcohol nuttigen. Om zichzelf te bewijzen dat ze zonder kan. 'En ga je ook boetedoen en bidden?' vraag ik. Want ik heb er inmiddels op gestudeerd. 'En geld geven aan de armen? En andere blijken van naastenliefde?' Eigenlijk vraag ik het voor de grap, want ik weet het antwoord wel.
Geen koffie? zegt Bobby verschrikt. O nee, daar is bij hem geen sprake van. Zonder koffie kan écht niet. En vlees? Zullen we dat ook 40 dagen afzweren? Ook daar zijn we niet over uit.
Zus4 heeft niets met bidden en boetedoen. Ik geloof dat ze zelfs een beetje van mij schrikt. Het zal toch niet? Gauw app ik ter geruststelling mijn nieuwste tekening, zondagmiddag gemaakt. Dat is toch veel mooier dan bidden, reageert ze opgelucht.
En zo neem ik met iedereen die op mijn weg komt het fenomeen van de/het vasten door. Mirjam kent de katholieke gebruiken van dichterbij, zelf doet zij nooit vasten. Er zijn volgens haar rond de Vasten geen vaste regels meer. In het klooster waar zij komt vult iedereen het anders in. Al naar gelang. Wel een koekje. Geen koekje. Men accepteert de keuzes van de ander. Vaak doen mensen het en groupe, zegt ze. Groepsgewijs matigen. En iedereen op zijne/hare wijs. Ik denk dat ik het inderdaad maar bij tekenen houd. Zolang ik teken gaat alles goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten