Waar je al niet blij van kan worden. Deze week word ik blij van de zon. Hoe schel hij ook in mijn ogen schijnt. Als ik om twintig over zeven à half acht het pand verlaat is het licht. Als ik naar huis rijd is het licht. De prachtigste oranje zonnebollen vallen mij ten deel. Het is te gevaarlijk om in de spits te fotograferen, dus ik google maar een plaatje.
Ook al haat ik het nog steeds dat ik elke dag begin en eindig met een snelweg-experience, en doe ik mijn uiterste best het gelaten te laten gebeuren, zonder opwinding, zo met elke dag een ander een zonnetje is het beduidend minder erg dan in het aardeduister.
Ook al haat ik het nog steeds dat ik elke dag begin en eindig met een snelweg-experience, en doe ik mijn uiterste best het gelaten te laten gebeuren, zonder opwinding, zo met elke dag een ander een zonnetje is het beduidend minder erg dan in het aardeduister.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten