We gaan naar Lanercost Priory, een oude kerk/priorij, half ruïne, half in gebruik, die al zeven eeuwen bestaat. Het is geen klooster meer, maar wel een plek voor gebed. Gerund door vrijwilligers. Bezoekers kunnen hun gebeden, wensen, zorgen, in een schrift schrijven en die worden elke woensdag voorgelezen. Er zijn boekenleggers te koop met levenswaarheden als koeien, die er vooral op neerkomen dat je van elke dag geniet en dat je je niet teveel zorgen moet maken.
Er is hier zoveel geschiedenis. Het komen en gaan van de dingen. Achter de priorij is een prachtige eeuwenoude begraafplaats. De namen op de grafstenen zijn allang niet meer leesbaar. Ashes to ashes, dust to dust.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten