Om mijn literatuurlijst 2016 bij te houden moet ik nog even melden dat ik Zolang er leven is van Hendrik Groen uit heb. Het dagboek van een oude verzorgingshuisbewoner. Beide dagboeken van hem staat deze week op nummer 1 en 2 van de Bestseller60. Wel heel bijzonder. Normaal heb ik een boek in een à twee dagen uit, maar hier heb ik wel ruim twee weken over gedaan.
Van deel 2 heb ik veel meer genoten dan van deel 1. Het bezoek aan de boekpresentatie in het Buiksloterkerkje en het treffen met vele enthousiaste lezers en hoogbejaarde fans hielp echt voor de appreciatie. Nu kon ik het hele palet aan emoties beleven: de wrangheid, de zelfspot, de grijns, de glimlach, de rebellie, het medeleven. Dit jaar gaan ze met de Oud Maar Niet Dood Club ook regelmatig exotisch uit eten. Acht hoogbejaarden met rollators en scootmobielen copieus uit eten en drinken. Ze gaan ook met zijn allen in de bewonerscommissie in de hoop iets te weten te komen over de toekomstplannen van het verzorgingshuis. Die gaan immers allemaal dicht. En Hendriks beste vriend Evert gaat dood. In het jaar tussen Pogingen en dit nieuwe boek is zijn beste vriendin ook al doodgegaan. Ik heb nu minder gegriezeld en meer genoten. En het ook al succesvol aanbevolen aan deze en gene.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten