Zo zie ik een prachtige ontroerende film: 'Monsieur Lazhar', uit 2011, onlangs uitgezonden door de EO. Bij verschijnen was het de publiekslieveling bij diverse filmfestivals, waaronder in Rotterdam. De film gaat over een school in Montreal (Franstalig Canada) waar een onderwijzeres zich in het klaslokaal heeft verhangen. Het centrale thema van de film is traumaverweking, hoe de school ermee omgaat, de ouders, de kinderen. Het Canadese schoolsysteem met al zijn regels.
Een Algerijnse immigrant ' Monsieur Lazhar, biedt zich aan als plaatsvervangend leraar en hij doet dat mooi. Maar zelf heeft hij een heel verleden aan zich kleven en onduidelijkheid over zijn verblijfsvergunning.
Ze zijn mooi getekend, de karakters van de leraren, de kinderen, de spelregels, als leraar man je hoe dan ook een kind niet aanraken, traumaverwerking doet een psycholoog, vrouwelijk personeel is op de school in de meerderheid. En daar fietst dan zo'n vriendelijke wat afstandelijke Algerijn tussendoor, die de (school)cultuur en de regels niet kent. Echt mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten