In de aftiteling van het programma Andere Tijden over de Russische oorlogsbruiden zie ik dat volgende week het gewijd is aan Het Wonder van Emmen. Zuidoost Drente dat in de jaren na de oorlog geteisterd werd door grote werkloosheid kreeg een enorme injectie van het Rijk om er industrie te ontwikkelen en vanaf de jaren vijftig ontstond er nieuwbouwwijk na nieuwbouwwijk. Zo kwamen mijn ouders er ook terecht. Ook de scholen schoten als paddenstoelen uit de grond. Vati begon er als leraar wiskunde.
Emmen was de ontdekker van het woonerf en heel de wereld kwam kijken. Van ons pittoreske huis aan de Allee in het centrum, dat vrijwel grensde aan de dierentuin, verhuisden ook wij in 1965 naar de Wendeling. Vier slaapkamers voor een gezin met zes kinderen: dat was nog eens luxe. Middenrechts op de foto. Wie er niet opgegroeid is ziet niets aan deze foto, maar ik zie heel veel. Hij activeert bijzonder veel herinneringen. De Statenweg. Het winkelcentrum. De hervormde Kerk De Voorhof. Onze lagere school Anne de Vriesschool. Het bosje, de LTS. Het vierkante betonnen klooster. Onze juf Engels juf Troost die 10 hoog in de flat bij het winkelcentrum woonde. Door die wijk liep ik dag na dag, avond na avond onze hond Molly uit te laten. Liepen we bij al die arbeidersdoorzonwoninkjes naar binnen te gluren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten