Ik heb weer een bloesem - en dus een boom - in m’n volkstuin weten te determineren: een kersenboom. Nu heb ik een appelboom, een Amerikaans krentenboompje, een vlier, twee vlinderstruiken en een kersenboom onderscheiden.
Ik ben er om de blauwe balken af te lakken. Dan kan ik na de Pasen door met het pastinaakwit.
Het is wel grappig dat ik droomde van een kapelletje om te contempleren en te ZIJN, en dat de tuin nu een plek blijkt om te werken. Maar dat hoort bij een kloosterlijk bestaan: bid en werk. Ora et labora. En het werken vind ik al niet zo erg meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten