Een dingetje bij het huisje is dat één deur zó klemt dat ie niet open of dicht wil. Het is één van de vele dingetjes. Dit is het taakje van de dag. Die deur moet uit de scharnieren getild en er weer in. Met schuren en schaven probeert Bobby het klemmen op te heffen, maar steeds is er weer een nieuw probleem. Het in- en uittillen van de deur uit de scharnieren valt ook niet mee. Zo’n deur is loodzwaar en dan voel ik mijn ooit gebroken pols weer. Au. Te zwaar. Ondertussen ben ik diep dankbaar dat hij dit doet, zo’n klusje van niets dat úren tijd kost. Zelf doe ik tussen het in- en uittillen uit de scharnieren de laatste dode takken snoeien en klein knippen. En determineren.
Als Bobby klaar is met de deur ga ik nog een eindje schilderen. Kan de deur echt goed dicht nu? had ik nog een paar keer gevraagd. Dat bleek niet accuraat geformuleerd. Maar ik bedoelde: Kan de deur nog goed op slot, want die sloten steken ook nogal nauw. Dus als je millimeters van een deur af gaat schaven kan er maar zo weer een nieuw probleem optreden. En ja hoor: als ik weg wil krijg ik de deur van het huisje niet meer op slot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten