Vorig jaar maakte ik voor het Park een interview met een beeldend kunstenaar over een kunstwerk-in-wording. ‘De Groene Kapel’ was toen de werktitel van het werk, wat mij - het zal u niet verbazen - intrigeerde. Er staan daar ergens zes platanen die in 2013 verplaatst zijn van het Domplein naar een uithoek van het Park. En die stonden daar - weliswaar in een kruisvorm - maar toch maar wat te staan, beetje onopvallend niksig.
Toen werd de afgelopen jaren de Domtoren in Utrecht grondig gerenoveerd en kwam daar heel veel historisch puin van af. Een organisatie heeft zich toen ingezet om bestemmingen voor dat puin te vinden in plaats van het te vergruizen, en een van de bestemmingen werd deze plek. Een sacrale plek zou het worden, zeiden ze bij de presentatie vorig jaar. Als een kapel. Een groene kapel. Zoiets als die Groene Kathedraal van Marinus Boezem bij Almere. Maar wat deze Utrechtse kunstenaar mij vertelde over dit nieuwe kunstwerk mocht bij nader inzien (nog) niet gepubliceerd worden, want de vergunningen waren nog niet rond enzo. Ik was er knap chagrijnig over, weet ik nog goed.
Nu is het een jaar later en is het dan toch zo ver. Ik krijg het persmateriaal toegestuurd, maar - lees ik - nu is er weinig sacraals meer aan het plan. Het is er zelfs helemaal uit geschreven. Blijkbaar vond het organiserend comité dat bij nader inzien niet meer opportuun. Nu heet het ‘Ex situ in situ’. Latijn voor ‘Van zijn plek op zijn plek’.
Ik hoop dat het uiteindelijk toch iets sacraals krijgt. Ook al wordt het niet als zodanig benoemd.
- Over de Dompleinbomen:
- Interview met de kunstenaar:
- Over de presentatie van het plan in 2022:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten