We hebben weer een boeiende kwestie aan het handje. Knie of geen knie. De vrouw in de rode jurk is een directeur van een bedrijf met 135 mensen. Ze doet het goed, zakelijk. Ik heb haar twee weken geleden geïnterviewd en Hani501 heeft haar gefotografeerd. Over alle details van de foto's ga ik niet uitwijden, jammer genoeg, maar één kwestie is toch leuk om over te bloggen. De cover. We vinden de foto mét de knie leuker, maar dan denk ik: Dat kán niet. Die blote knie. Waarom niet, vraagt Vinnie. Hij ziet het probleem niet. Ja, zeg ik, hoe zal ik het zeggen? Dat is te bloot. Dat kan niet voor een directeur. Het is geen preutsheid van mij, dacht ik, maar toch. Maar ja, ze heeft wel zelf die jurk aangetrokken.
We vragen de mening van onze baas, die een vrouw is van nog geen dertig. Misschien heeft-ie dat niet en is het een generatie-ding van mij. Dat verbod op al te blote benen op het werk. Maar die reageert weer met: Wat een dikke benen! Dikke benen?
Vinnie herhaalt nog maar eens: Ik ben zo blij dat ik geen vrouw ben. Waar jullie allemaal wel niet op letten! Vrouwen kijken zo kritisch naar elkaar. En naar zichzelf.
Dus bel ik de geportretteerde in kwestie nog maar eens op. Voor de zekerheid. Wat vindt zij? Zij heeft de kwestie doorgenomen met haar hele achterban (man, kinderen, vriendinnen en collega's). Na ampel beraad gaan ze allemaal voor de foto mét de knieën.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten