Vandaag lopen we de promenade-de-sangliers, ofwel het wilde-zwijnen-pad. Het heeft vannacht gevroren en het weer is heel anders nu. De zon is grotendeels weg en we lopen door grotere stukken donkere bomen bos. Niet zo spectaculair als de eerste wandelingen waarbij je steil achterover viel van het prachtige spel van de felle herfstzon op het wisselende landschap. Maar dit is ook mooi. We zijn stil. Het is alweer dinsdag. Het mag wel twéé weken duren, deze vakantie, zegt Bobby. Het is zo weinig ambitieus en daarom zo lekker: lezen-wandelen-tekenen-koken-eten-houtvuur-wijntje-muziekje-slapen. En om de beurt zorgen en om de beurt lui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten