Met enige schroom ga ik weer naar de volkstuin. Drie weken afwezigheid. Hoeveel megacourgettes tref ik aan? Hoe is het met de bramen? Hoe staat het gras erbij? En het onkruid bij de groentenbedden? En het zakje ‘eetbare bloemen’ dat ik twee maanden geleden gezaaid heb… Ik ben verrast. De courgettes zijn zoals verwacht enorm, bijna obsceen. Als honkbalknuppels. De pompoen is ook niet niks. Er is weer een enorme bramenoogst. De artisjok ziet er veelbelovend uit en de venkel ook.
De accu van de grastrimmer kan niet het hele gazon aan, dus ik moet heen en weer om die weer op te laden. Kan ik ook meteen een grote pan courgettesoep maken en proberen de andere courgettes uit te venten.
Na drie weken campingleven lijkt het moment in zicht dat ik eens in de tuin in mijn huisje ga overnachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten