Too hot

Na drie weken kou worden we wakker met een stralend blauwe lucht. Felle zon. Vanaf de vroege ochtend is het al bloedheet. 34 graden wordt het. Wat een wonderlijk slot van een zo koude vakantie. Onze ‘bonte avond’ hebben  we doorgebracht met een Zwitserse alleenkampeerder genaamd Claudio. Samen hebben we bij ons vuur gezeten en Schnaps gedronken. Hij was met zijn tentje met trein en bus uit Luzern gekomen. Heel trots op het Zwitserse wegen- en  treinsysteem. Dat was een leuke ontmoeting.

De door weer en wind gehavende tent laten we achter in de container van de camping. Dat was dat, maar toch een beetje een snik. 

Het is wel een heel eind van de Müstairvallei in Zuid-Oost Zwitserland naar Bazel in het Noord-Westen. We passeren de Ofenpas, Davos, Zürich, en uiteindelijk Bazel. En dan nog een paar uur.  

Ditmaal overnachten we in Hotel Da Franco in het stadje Rastatt - boven Baden-Baden en onder Karlsruhe. Het is weer een heel gedoe om een hotel te vinden. Je kunt ze niet meer even bellen, alles moet online geboekt worden of er zit een telefoondienst tussen. Grr. 

Dit hotel vinden we door een ouderwets bordje langs de weg. Het is dan ook een heel ouderwets hotel. Jaren 70. Ze hebben geen tweepersoonskamer meer, maar nog wel  twee eenpersoonskamertjes. Ook goed.

Op dringend advies van ds eigenares eten we bij Brouwerij Hopfenschlingel. Buiten. Veel mensen. Heel bijzonder plekje. Erg leuk en lekker en gezellig. We weten nu twee leuke adressen voor als je naar het zuiden rijdt: hotel Poseidon in Bruchsal of hotel Da Franco in Rastatt.

Het was 6 uur rijden van St. Maria Val Müstair naar hier, nu is het nog eens 6 uur rijden naar Utrecht.