Daar staat-ie dan, op de gracht. Om mijn bolide groepen allemaal Jordanezen, want het is Jordaanfestival. Niet dat ze zich met mijn auto bezighouden, het kan niemand wat schelen. Raar idee, dat-ie daar maar wat staat te staan. Maar ik moet even bijkomen, en met Vespa koedelen, want het is behoorlijk ontregelend, een auto kopen!
Vanmiddag de formaliteiten bij Dienst Stadstoezicht gedaan, helemaal schrap om wat er wel niet allemaal fout kon gaan, maar er ging helemaal niets fout. Het was in een vloek en een zucht gepiept. 192 euri betaald voor ruim zes maanden. Dat dan weer wel.
De enige wanklank zou kunnen worden dat op de factuur het kenteken staat van wijlen de Nissan 100NX, maar de klerk bezwoer me dat in 'het systeem' echt het nieuwe kenteken staat. Je krijgt sinds een jaar geen sticker meer op de ruit. Alles gaat digitaal. De parkeercontroleurs stropen de straten en grachten af slechts getooid met een scan-apparaat. Ik voorzie bekeuringen, klemmen en wegslepen, maar tot nu toe is niets van dat alles geschied.
Vanmorgen had ik nog de drang om bij alle bekenden langs te rijden ('Toet toet') en te roepen: Kijk! Maar opeens lijkt het zo opschepperig. Misschien vinden ze het helemaal niet leuk. Of worden ze zjaloers. Wat betekent het willen hebben van zo'n auto? Heb ik een afwijking? Waarom heeft niet iedereen zo'n mooie auto en kopen mensen koekblikken?
Bobby vindt 'm gelukkig óók geweldig. Minstens zo erg als ik. Hij heeft zijn moeder al trots verteld dat ik een James Bond-auto heb gekocht. Ze juichte ervan. Dat is nog eens support. Wilma kwam net langs en was compleet flabbergasted. Mijn Nissan 100NX had ze eigenlijk niks gevonden, erkende ze nu, maar déze! Echt mooi, echt stijl. 'Je hebt er oog voor'. En ze vroeg: 'Kijkt ook iedereen naar je?' Wel vond ze dat-ie erg lang is en voorziet ze toestanden bij het achteruit inparkeren.
Nu moet ik nog op zoek naar een passende sleutelhanger, bijvoorbeeld met een blauwe Toyota Celica.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten