Er gaat een mooi liedje door mijn hoofd van The Roches. Wie? The Roches. Groepje zussen van de familie Roche die geweldig kunnen componeren en zingen. Americana-muziek. Was ik erg fan van in de jaren tachtig. Het liedje in mijn hoofd heet 'Runs in the family'.
Jongste Nichtje heeft, sinds ze me zaterdag de foto mailde van mijn mogelijk aanstaande bolide, mijn blog ontdekt en daar dingen op medegedeeld. Zo'n 'reactie' zit natuurlijk veel te ver verstopt, dus ik haal het graag naar voren. Mét toestemming.
Dit is haar eindexamenwerkstuk voor het vak tekenen. Ze schreef het bij het blog van vorige week over het boekje Geluk is ook niet alles van Paul Watzlawick. Ze schreef: 'Dit boek deed me denken aan mijn praktisch examen tekenen dat ik dit jaar heb mogen maken. Geluk is ook niet alles, maar het ongeluk valt vaak niet af te te lezen van ons gezicht. Wij houden ons vaak een beeld - een masker voor zodat anderen onze gevoelens of ons ongeluk niet kunnen zien. Dit heb ik geprobeerd te verbeelden in mijn werk. Het is een vrij persoonlijk werk geworden door mezelf in het werk af te beelden. Zo is geluk ook erg persoonlijk die iedereen op zijn eigen manier probeert te vinden.' Mooi heeft ze dat gedaan, met die zwarte schaduwen over het mooie gezichtje.
It runs in the family. Ik weet niet of het waar is, maar ik verbeeld mij graag dat ik Jongste Nichtje tot tekenen heb aangezet. Jaren geleden - zij was toen een jaar of elf - kwam ze bij mij logeren en nam ik haar mee naar Artis alwaar ik een tekencursus volgde. Ik tekende de maki's. Zij had nog nooit getekend, zette zich midden in het vogelpaviljoen op de grond neer en tekende met alle mogelijke zelfverzekerdheid die een kind kan hebben een dodo. En een papegaai. En een schildpad. Te bewonderen op mijn retro-website van toen.
Hier ligt nog wel een schone Taak voor mij. Jongste Nichtje moet nog opgevoed worden tot zorgvuldig bewaren. Want wat vertelt zij nu? 'Het werk hangt gedeeltelijk thuis. Ik heb het laatst gerenoveerd omdat de onderdelen los zaten. Daarna hebben we het opgehangen, maar is het weer uit zn voegen gekomen;) dus voordat het kapot ging heb ik het er weer afgehaald. Nu hangt alleen nog het passe-partout helemaal vastgeniet. Ik heb nog een klusje te doen! ;)'
Jongste Nichtje heeft, sinds ze me zaterdag de foto mailde van mijn mogelijk aanstaande bolide, mijn blog ontdekt en daar dingen op medegedeeld. Zo'n 'reactie' zit natuurlijk veel te ver verstopt, dus ik haal het graag naar voren. Mét toestemming.
Dit is haar eindexamenwerkstuk voor het vak tekenen. Ze schreef het bij het blog van vorige week over het boekje Geluk is ook niet alles van Paul Watzlawick. Ze schreef: 'Dit boek deed me denken aan mijn praktisch examen tekenen dat ik dit jaar heb mogen maken. Geluk is ook niet alles, maar het ongeluk valt vaak niet af te te lezen van ons gezicht. Wij houden ons vaak een beeld - een masker voor zodat anderen onze gevoelens of ons ongeluk niet kunnen zien. Dit heb ik geprobeerd te verbeelden in mijn werk. Het is een vrij persoonlijk werk geworden door mezelf in het werk af te beelden. Zo is geluk ook erg persoonlijk die iedereen op zijn eigen manier probeert te vinden.' Mooi heeft ze dat gedaan, met die zwarte schaduwen over het mooie gezichtje.
It runs in the family. Ik weet niet of het waar is, maar ik verbeeld mij graag dat ik Jongste Nichtje tot tekenen heb aangezet. Jaren geleden - zij was toen een jaar of elf - kwam ze bij mij logeren en nam ik haar mee naar Artis alwaar ik een tekencursus volgde. Ik tekende de maki's. Zij had nog nooit getekend, zette zich midden in het vogelpaviljoen op de grond neer en tekende met alle mogelijke zelfverzekerdheid die een kind kan hebben een dodo. En een papegaai. En een schildpad. Te bewonderen op mijn retro-website van toen.
Hier ligt nog wel een schone Taak voor mij. Jongste Nichtje moet nog opgevoed worden tot zorgvuldig bewaren. Want wat vertelt zij nu? 'Het werk hangt gedeeltelijk thuis. Ik heb het laatst gerenoveerd omdat de onderdelen los zaten. Daarna hebben we het opgehangen, maar is het weer uit zn voegen gekomen;) dus voordat het kapot ging heb ik het er weer afgehaald. Nu hangt alleen nog het passe-partout helemaal vastgeniet. Ik heb nog een klusje te doen! ;)'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten