Vroeger, lang lang geleden, toen je nog geen blogger.com had, had ik ook al een website. Oma vertelt. Toen ik veertig werd dacht ik dat er geen toekomst meer voor mij was, tenzij ik een html-cursus ging doen. Dus deed ik een html-cursus. Eerst bij de Webgrrls en toen in het Vrouwenhuis. Twee keer één middag.
Wat ik die twee middagen geleerd heb ziet men weerspiegeld in die website. Nu zeggen mensen geamuseerd dat die site 'retro' is. En sinds ik blog werk ik hem ook nooit meer bij.
Een van de lievelingsafdelingen van die site was 'Het Volle Leven', met inmiddels al 134 foto's. Toen ik ermee begon, werkte ik te hard en had ik soms het idee dat er nergens meer vreugde was. Maar als ik af en toe uit eten ging kwam regelmatig de Rozenman langs, een Indischman met rozen en een polaroid-camera. Die foto's ging ik verzamelen. Zodat het leek dat ik bést een leuk leven had. De foto's zouden het bewijzen. En die foto's hebben het bewezen. Ik heb bést een leuk leven.
Gisteren hadden we een feestje in Libanees restaurant Artist in De Pijp, vanwege ons 175-jarig bestaan. En net nadat ik met mijn eigen Agfa-klak iedereen op commando klef op de foto had gezet kwam ineens de Rozenman weer langs. Hè, de polaroid is toch afgeschaft? Maar hoe dan ook, nu móet ik Het Volle Leven weer bijwerken. Html-en, hoe gaat dat ook al weer? En dat op de morning after?
Ik kocht een roos & foto voor Bien en Vinnie. Voor Bien, omdat ze geen huis meer heeft en nu met regen in een vakantiehuisje te Zandvoort verblijft, en voor Vinnie omdat hij het zonnetje in huis is en ons hele Jubileumnummer gemaakt heeft.
Wat ik die twee middagen geleerd heb ziet men weerspiegeld in die website. Nu zeggen mensen geamuseerd dat die site 'retro' is. En sinds ik blog werk ik hem ook nooit meer bij.
Een van de lievelingsafdelingen van die site was 'Het Volle Leven', met inmiddels al 134 foto's. Toen ik ermee begon, werkte ik te hard en had ik soms het idee dat er nergens meer vreugde was. Maar als ik af en toe uit eten ging kwam regelmatig de Rozenman langs, een Indischman met rozen en een polaroid-camera. Die foto's ging ik verzamelen. Zodat het leek dat ik bést een leuk leven had. De foto's zouden het bewijzen. En die foto's hebben het bewezen. Ik heb bést een leuk leven.
Gisteren hadden we een feestje in Libanees restaurant Artist in De Pijp, vanwege ons 175-jarig bestaan. En net nadat ik met mijn eigen Agfa-klak iedereen op commando klef op de foto had gezet kwam ineens de Rozenman weer langs. Hè, de polaroid is toch afgeschaft? Maar hoe dan ook, nu móet ik Het Volle Leven weer bijwerken. Html-en, hoe gaat dat ook al weer? En dat op de morning after?
Ik kocht een roos & foto voor Bien en Vinnie. Voor Bien, omdat ze geen huis meer heeft en nu met regen in een vakantiehuisje te Zandvoort verblijft, en voor Vinnie omdat hij het zonnetje in huis is en ons hele Jubileumnummer gemaakt heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten