I Can Play That! heet het nieuwe pianoboek dat ik onlangs kocht bij Broekmans & Van Poppel toen ik daar was voor het Meezingrequiem van Brahms.Het was best fijn om na een week Open Haard thuis weer te kunnen fotosjoppen, bloggen en pianospelen. Hoewel ik thuis ook wel een Open Haard zou willen en een Hakblok en een Bijl om Hout te Klieven. Maar het leven is ook goed zonder die dingen en op moeilijke momenten maakt dit boek met die haast te eenvoudige muzieklijnen het leven altijd een stukje aangenamer.
Deze versie van 'Caravan' van Duke Ellington speelde ik zaterdagnacht laat. Toen ik het slotakkoord neerzette - erg mooi, al zeg ik het zelf - vroeg ik Bobby: 'Hoe heet dit voor akkoord?' Hij heeft namelijk in jazzbandjes gespeeld en is van de improvisatie. Ik niet, ik ben al lang blij dat ik uberhaupt iets speel ook al zit ik daarbij geheel en al met de ogen aan het papier vastgeplakt. Pianisten om mij heen bezweren mij dat dat fout is dat ik moet leren improviseren. Enfin: hij zweeg een minuut geconcentreerd stille en antwoordde toen: Majeur 7. We waren geloof ik allebei onder de indruk dat het antwoord goed was.
Tip voor de medebeginner: als je op de plaatjes klikt worden ze wat groter. Ik hoop dat ze goed genoeg zijn om te printen en te spelen. Let me know!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten