Restaurant Zuid Zeeland aan de Herengracht heeft vandaag een 'Bib Gourmand' van Michelin gewonnen, een prijs voor uitstekende restaurants met een zeer goede prijs-kwaliteitverhouding. Het is een van mijn lievelingsrestaurants, een met diverse persoonlijke geschiedenissen. Laat ik het zo zeggen: mijn etentjes daar zijn altijd betekenisvol geweest. Eens bedenken wat ik erover zal vertellen.
De eerste keer dat ik er ging eten was in 1992 ofzo, mee uit eten genomen door Christiane H. die toen nog redacteur was bij Van Gennep, om het verschijnen van mijn eerste boek te vieren: Schrijfsters in de jaren vijftig. De afgelopen jaren kwam ik er met een zekere regelmaat, we organiseerden er zogenoemde Power Diners na afloop van lezingen met buitenlandse hotemetoten, die we lieten slapen in het Ambassade Hotel even verderop. Alles kon lopend, kijk toch hoe leuk Amsterdam is.
En ik heb er een keer met Ari D. gegeten, buiten op het terras. Er stonden hele grote kleurige bloemen. En een keer met Bobby, alweer bijna drie jaar geleden. Mijn vaste lievelingsbuurtrestaurants (het Turkse Divan en het Indonesische Cilubang) waren allebei volgeboekt. Toen gingen we maar chique doen bij Zuid Zeeland. Opvattingen over de uitstekende prijs-kwaliteit-verhouding die Michelin nu roemt zijn relatief. Maar het was het waard. Aan het eind van de avond vroeg Bobby - vlak voor hij in de laatste tram schoot - of we samen eens een weekje weg zouden. Weet ik niet hoor, zei ik.
De eerste keer dat ik er ging eten was in 1992 ofzo, mee uit eten genomen door Christiane H. die toen nog redacteur was bij Van Gennep, om het verschijnen van mijn eerste boek te vieren: Schrijfsters in de jaren vijftig. De afgelopen jaren kwam ik er met een zekere regelmaat, we organiseerden er zogenoemde Power Diners na afloop van lezingen met buitenlandse hotemetoten, die we lieten slapen in het Ambassade Hotel even verderop. Alles kon lopend, kijk toch hoe leuk Amsterdam is.
En ik heb er een keer met Ari D. gegeten, buiten op het terras. Er stonden hele grote kleurige bloemen. En een keer met Bobby, alweer bijna drie jaar geleden. Mijn vaste lievelingsbuurtrestaurants (het Turkse Divan en het Indonesische Cilubang) waren allebei volgeboekt. Toen gingen we maar chique doen bij Zuid Zeeland. Opvattingen over de uitstekende prijs-kwaliteit-verhouding die Michelin nu roemt zijn relatief. Maar het was het waard. Aan het eind van de avond vroeg Bobby - vlak voor hij in de laatste tram schoot - of we samen eens een weekje weg zouden. Weet ik niet hoor, zei ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten