Kliko

Nog één belevenis dan. En dan weer op huus an. Eergisteravond werd er aangebeld. Er stond een oude meneer bij de voordeur, die luid en in onvervalst Tukkers tegen mij aanpraatte. Gelukkig ben ik een Saks van geboorte dus versta ik dat aardig. Hij legde uit dat hij de buurman was en altijd op dinsdagavond de vuilnis bij de weg zette voor de familie. Of wij de kliko dan later weer terug zouden zetten. Natuurlijk. Eigenlijk hoefde je niets terug te zeggen, want hij hoorde niets, maar dan ook niets. Ook niet als je luid in zijn oor schreeuwde.

Nu wilde het geval dat ik in een vlaag van opruimwoede iets had weggegooid wat niet weg had gemogen, dus ik dacht: Als die man straks weg is haal ik die kliko weer terug en zoek ik dat onderdeeltje alsnog op. Bleek hij de hele kliko gevuld te hebben met incontinentieluiers. Los. Tientallen. Niet in een vuilniszak. Onbegrijpelijk idee: dat iemand zijn luiers van een week honderden meters versleept om in andermans kliko te deponeren. Is de schaamte dan zo groot? Waarom geen vuiniszak?

Maar nu - donderdagochtend - blijkt de kliko nog steeds niet geleegd te zijn. Hij moet weer terug bij het huis. En morgen komen de eigenaren en blijken wij huurders te zijn die de annalen ingaan als die huurders die de kliko achterlieten vol incontinentieluiers. Vraagstuk van de dag: Ga ik al die luiers nu alsnog een in vuilniszak proppen???