zaterdag 13 februari 2010

Crisis, what crisis?

Ik sta in Ikea als de telefoon gaat. Op zoek naar nog wat kleine keukenoplossingen. Liever op vrijdagavond op het nippertje naar Ikea dan tijdens de zaterdag-gezinsdrukte. Het is Nieuwe Baas. Of ik even heb. Er is Nieuws. Het bedrijf waarin wij onze redactieruimte huren wordt dit weekend failliet verklaard. Onze eigen BV (die in Capelle dan) is gezond en loopt geen gevaar, maar een aantal drukkerijen is niet meer te redden. 6 januari luisterden we nog naar de nieuwjaarsspeech van de directeur (rechts op de foto). Die was dit jaar een beetje spiritueel angehaucht, hij betoogde dat we - hoe moeilijk het ook ging - van elke dag en van elkaar moesten proberen te genieten. Ja, je moet toch wat als directeur in je nieuwjaarsspeech.

Googelend vind ik deze foto. Dit zijn/waren onze buurmannen. Ze liepen altijd door onze redactieruimte naar hun kantoor. De foto is nog niet zo lang geleden genomen. Ik stond erbij, het was naast de koffieautomaat De man links op de foto is onze vriend. Deze mannen zijn nu dus ontslagen. Op de site van Het Parool lees ik nu het persbericht. Vijf van de 41 bedrijven van de groep gaan dicht. Het betreft ontslag voor 200 mensen. Zien we deze mannen nu nooit meer? Het is onduidelijk of wij als huurders maandag het pand wèl in kunnen. En of de verhuizing naar Capelle komende week al in gaat. Ik heb het telefoonnummer van onze vriend niet, maar wellicht kan ik hem via Facebook een hart onder de riem steken.

Geen opmerkingen: