woensdag 5 december 2012

Arie Hop

De dichter van Light Verse John O'Mill heeft mij denk ik tot het genieten van poezie gebracht. En 'Des Zangers Min' van Piet Paaltjens, dat Vati in goede buien graag integraal voorlas. 'Als ik uw schouw in 't blauwend oog, O Mina Mina Mijn, dan krimpt mijn jong studentenhart, ineen van minnepijn...' Maar dit terzijde. John O'Mill las en reciteerde ik graag met mij vriendinnen op de middelbare school. Nu komt steeds 'De ballade van Arie Hop' in mij op, over een nagelbijtend jongetje, dat niet kan stoppen aan zichzelf te kluiven. Het eindigt met de zin: 'En de moraal van dit verhaal: word nooit uw eigen kannibaal'.

Ik kom erop omdat er steeds meer korstjes op mijn arm komen die los gaan zitten en er met de nagel goef af te peuteren zijn. Ik vind het lekker om u eigen korstjes op te eten. Alleen vraag ik ik me af of dat virus dat in de blaasjes zat nog in de korstjes zit. Ook vraag ik me af hoe het kan dat je geniet van eigen korstjes en gruwt van andermans korstjes. En dan hebben we het nog niet eens over GR-korstjes.

Enfin, zo peuzelend op een woensdaochtend in de Hunsrück, komt spontaan 'De Ballade van Arie Hop' in mij boven. Op de iPhone en iPad kan ik geen teksten knippen en plakken en linken, maar dat had u waarschijnlijk al begrepen




Geen opmerkingen: