Slechts een klein percentage van mensen met GR heeft deze pijn, lees ik op Stopdepijn.nl. De stand van zaken: de GR neemt af, althans de blaasjes drogen uit, ze worden donkerrood en sommige plekken krijgen korstjes. Maar aangezien ik nauwelijks iets aan die plekken heb beleefd dan dat ze er afschuwelijk uitzien word ik er niet vrolijk van. Want die rare zwervende stekende brandende pijn die blijft. Is het Zenuwpijn? Fantoompijn? Wat het ook is, het is tamelijk vermoeiend en bewustzijnvernauwend.
Op die site staat te lezen over chronische pijnklachten en hoe daarmee om te gaan. Met de dokter, met je omgeving, naar de pijnpoli, naar lotgenotengroepen... Ik weet het, ik overdrijf waarschijnlijk, wie weet is het morgen gewoon weer over. Maar vooralsnog is het dat nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten