Ik heb een interview in Leuven. De persoon die ik ga interviewen stelt nog voor dat ze naar Breda komt, naar zo'n Postiljon Hotel, maar dat vind ik niks. Ik kom wel naar jullie, zeg ik, mij niet echt realiserende dat je dan langs én Antwerpen én Brussel moet, waar elke dag eindeloze files staan. En ik hoor op de radio dat er treinstaking is in België.
Ik besluit tot een alternatieve route. De plaatsnamen waarlangs kan ik absoluut niet onthouden, en tot en met Den Bosch blijft de Tomtom me naar Antwerpen sturen, maar bij Eindhoven mag ik afslag Eerssel en dan het grensgebied in.
Als ik tegen half twaalf arriveer vertelt ze meewarig dat dit de ergste filedag in Vlaanderen van het jaar was. Ik had helemaal geen file, zeg ik. Ik ging via Eindhoven. Eindhoven? Dat zegt haar niets. O je was via Lummen, de E314! wat mij dan weer niets zegt. Lommel heb ik wel gezien. Raar dat je zo weinig weet van elkaars topografie.
Als ik na tweeënhalf uur klaar ben met het interview wil ik om het Vlaamse fileleed voor te zijn eigenlijk meteen wel weer terug, wat ook enorm zonde is. Op straat loop ik een praatgrage bekende tegen het lijf, de enige bekende in Leuven die ik heb, een heer die geen Nee accepteert en mij alle in bijzonder leuke nieuwe boekhandels van Leuven introduceert. Dat smaakt onmiddellijk naar een weekendje Leuven. Wat een leuke stad.
En dan de lange weg via Lummen - en Lommel - weer terug. File bij Den Bosch....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten