Toen ik tien jaar geleden eens op een medewerkersborrel vertelde dat ik mij in mijn huis een 'kapelletje' droomde zei onze Vlaamse medewerker Mark: Bedoel je een Lourdesgrot? Daar had ik nog nooit van gehoord, en ik vond het een beetje vies klinken, dacht dat het een Vlaamse grap was. Maar het bestaat dus echt.
Ik neem aan dat mensen hier om genezing komen bidden? Zelf heb ik maar een kaarsje gebrand voor een mooie stille retraite, want dat lukt nog niet zo. Vannacht droomde ik wild van een retraitecentrum midden in een drukke stad, het was er Engels, maar het zag er ook uit als het oude centrum van Jeruzalem. Ik zat in een bus, stapte uit de bus, moest de dienst halen, kon het huis niet meer vinden, kwam terecht in een huis met jongeren, stuitte nog op mijn oud-collega Arwen, altijd perfect, met een veel te groot beeldschoon kind van een jaar of acht in een kinderwagen, die zei dat ik niet zo druk en lawaaiig moest doen. Sssst. Sssst.
Toen ik wakker schrok had ik nog 5 minuten om op te staan en de Lauden te bereiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten