Y nada más

Het woensdagavondkoortje is deze week wat moeilijker te verdragen dan vorige week, toen ik er onverwacht blij van werd. Maar mijn medetenore, de gepensioneerde dame uit Soest, zegt dat ze er na dit seizoen weer afgaat, want het is haar soort muziek niet. Ze voelt zich heel oud naast de andere deelneemsters, veelal jonge moeders. Dat vind ik niet zo leuk, maar eigenlijk had ik al lang hetzelfde bedacht. Niet vanwege de leeftijd van de anderen, maar vanwege het gebrek aan leiding.

Vandaag ontbreekt de bladmuziek, 'vergeten te kopiëren', en heeft de dirigente andere zetting bedacht dan de vorige keer, nee dat staat niet op papier, zing maar uit je hoofd. Misschien is het de leeftijd, of werk ik te hard, maar ik kan geen weirde melodieën in vreemde talen onthouden. En waarom moet het allemaal Maori, Afrikaans, of Witrussisch?

Ze besluit de avond met een blaadje met daarom geen bladmuziek maar alleen een fonetisch gespelde tekst van een Spaans liedje 'Y nada más' van Silvio Rodríguez. Ze zegt dat het Braziliaans is maar als je googelt lees je dat hij door en door Cubaans is. Hij zit al lang in het parlement.

Esta extraña tarde desde mi ventana
Trae la brisa vieja de por la mañana
No hay nada aquí
Solo unos días que se aprestan a pasar
Solo una tarde en que se puede respirar
Un diminuto instante inmenso en el vivir
Después mirar la realidad y nada mas
Y nada mas

Ahora me parece que hubiera vivido
Un caudal de siglos por viejos caminos
No hay nada aquí
Solo unos días que se aprestan a pasar
Solo una tarde en que se puede respirar
Un diminuto instante inmenso en el vivir
Después mirar la realidad y nada mas
Y nada mas

Zeg het maar.

Ben ik een zeur als ik bij zo'n 'cursus' net, kloppend papierwerk verwacht?