zaterdag 10 oktober 2015

Op adem

Het gaat echt wonderbaarlijk snel. Ik ben nu een etmaal hier en ik ben al op wonderbare wijze gekalmeerd. Ik wandel, lees, teken, fotografeer, eet, was af, glimlach, alles op mijn tijd en uit vrije wil. Ook app ik een beetje. 

Er zijn mensen die denken dat je in een klooster / retraitecentrum geen gewoon mens met een gewoon leven bent, maar dat is onbekendheid.   

Het is niet eng of benauwd hier. In tegendeel. Je krijgt hier ruimte en lege tijd in de schoot geworpen, die je geheel naar eigen behoefte en inzicht mag invullen of niet invullen. Er zijn gebedsdiensten die je MAG bijwonen, maar hoeft niet. Het is geen hotel. Je krijgt goed eten en drinken, maar wel geen culinaire hoogstandjes. We moeten helpen met dekken en afwassen. Je neemt je eigen linnengoed mee.

De mensen die hier wonen (nu vier zusters en twee echtparen) willen de wereld en de mensen een plek bieden om op adem te komen. Ze verhuren de ruimtes aan individuen en groepen. Ze hebben er vorig jaar een boek over gemaakt. Het is allemaal mensenwerk. 

Geen opmerkingen: