Het verbaast mij altijd een beetje dat stilteretraites zo omrand worden met teksten. Inleiding, teksten, uitleg. Ik heb er een zekere aversie tegen. Liever heb ik helemaal niets, maar ik begrijp dat je vorm nodig hebt om de leegte te kunnen ervaren en dan zullen de teksten de vorm van de stilteretraite wel zijn. Toch doet het me goed om tijdens de boswandeling deze tekst tegen te komen.
Arthur filosofeert een kwartier over de begrippen 'ruimte' en 'leegte'. Haalt er bijbelteksten bij, en een tekst van Lao Tse, en een van Meister Eckhart. Ik luister, want ik waardeer hem zeer, maar het raakt me niet echt. Één zin blijft hangen, dat een open plek in het bos, die ruimte, dat uitzicht op de hemel, dat dat de puurste vorm van 'tempel' is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten