Mijn netbookje. Elk jaar als ik naar Frankfurt ga denk ik dat het handig is mijn netbookje mee te nemen. Daar kan ik dan op typen in het hotel. Maar dat netbookje is al oud, draait nog op Windows 7. Als je hem aanzet na een jaar gaat hij urenlang updates draaien. Hij heeft een erg klein beeldscherm, waar je geen overzicht op hebt.
Eigenlijk is het ding alleen maar ellende. Misschien moet ik er nog één keer zo'n handige Student aan Huis bij halen, om alle shit eraf te gooien en hem zo gebruiksvriendelijk in te richten als mogelijk. Maar dat bedenk ik elk jaar - te laat. Want de vraag: is dat ding dat wel waard? Voor dat ene reisje naar Frankfurt. En het jaar erop wéér die updats.
En zo klooi ik de hele avond voort. En nu ook nog eens in het bijzijn van Bobby die niet van laptops houdt, laat staan van netbookjes, en al helemaal niet van WiFi. 'Ik zeg niets', zegt hij. 'Ik zég niets'. 'Ik zeg níets'.
Ik loop er het levende bewijs te zijn dat hij gelijk heeft, en toch doe ik het. Mandy zegt: ik neem de tablet mee. Dat doe ik dan ook maar - extra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten