Hoewel het achtertuintje ook prachtig is zit ik met de ochtendkoffie graag vóór. Vol in de ochtendzon. Jongste Nichtje komt spontaan op de koffie. Ja zij vindt vóór zitten ook leuker. Daar gebeurt tenminste wat. De voorbijgangers beginnen altijd te lachen als ze me daar zien zitten met mijn koffie en mijn krantje. Geen voortuintje in de straat is zo feestelijk gezellig als het mijne, al zeg ik het zelf. En nu zitten we daar onder de blauwe regen in onze bloemetjesbloezen en bloemetjesbroeken te kleppen. Het leven is voorwaar verschrikkelijk, maar nu geloof ik even niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten