woensdag 25 november 2020

Refill

De printerpatronen zijn alweer leeg, hoewel ze toch XL-formaat waren. Misschien dat ik best veel print met al mijn foto’s, tekeningen, wandelkaarten en recepten.   

Het cartridge-navulstation op de Straatweg is alweer een tijdje weg, helaas, en er zijn bijna geen refill-winkels meer. Over het verdienmodel van printers (goedkope apparaten, knetterdure inkt)  heb ik het waarschijnlijk al eerder gehad. De laatste keren kocht ik Bruna-cartridges, maar ook daar zit je nog op 37 euro voor twee inktpatronen. De originele Canon inktpatronen kosten 49 euro. Drie à vier keer per jaar koop ik nieuwe patronen, zie ik in mijn bankafschriften.

Vóór ik op goedkopere cartridge-speurtocht ga peuter ik de beide oude patronen uit de printer. Een heel gedoe. Realiseer me dat de zwarte nog niet leeg is en druk die terug in de machine, maar... per ongeluk op de plek van de kleurenpatroon. Muurvast. Wil er niet meer uit. Voorzichtig wrikken. Zwarte vingers. Als ik iets forceer en er iets stuk gaat kan die hele printer de vuilnisbak in. Grr. 

Met de héle printer naar een computer-reparatiewinkel en refill-station in Tolsteeg. Dat is de andere kant van de stad. Het is een beetje een sneue eenmanszaak. Zijn refill-machine is stuk. En voor gepruts aan mijn printer heeft hij nu ook geen tijd. Ik kan het beter zelf proberen, zegt-ie. Refillen van beide patronen kost bij hem €22,50. Maar dat kan nu dus ook niet. Dit is geloof ik wel een echte off-day.

Geen opmerkingen: