In Bremen begon ik ermee: 'exotisch' uit eten (Afrikaans en Vietnamees). Nu vind ik het leuk om dat af en toe ook in de eigen stad te doen. Bij ons om de hoek is een Afghaans restaurantje gekomen, maar dat is qua inrichting te veel een veredelde snackbar. Er zit nooit iemand, ik denk dat ze de meeste zaken doen via Thuisbezorgd.
Bij Social Deal kijk ik wat er voor deals zijn. Voor een avondvullend programma. Zo kom ik bij een Jemenitisch restaurant Bab-Al-Yemen aan de Amsterdamsestraatweg. Ik zou er vorige week met K. al naar toe, maar zij viel die dag. Niets gebroken, maar wel lelijk de enkel verstuikt.
Bij Social Deal kijk ik wat er voor deals zijn. Voor een avondvullend programma. Zo kom ik bij een Jemenitisch restaurant Bab-Al-Yemen aan de Amsterdamsestraatweg. Ik zou er vorige week met K. al naar toe, maar zij viel die dag. Niets gebroken, maar wel lelijk de enkel verstuikt.
.
Bij Social Deal eet je drie gangen voor ongeveer 20 euro, het is ongeveer de helft van de normale prijs, je betaalt vooraf en maakt een reservering. Dat etentje ging dus niet door, maar ik mocht het verzetten. Naar vanavond dus. Ik was er al langs gefietst, het is niet het mooiste stukje van de Straatweg, en er zat een gat in het raam. Pff. Wat een avontuur weer.
Jemen. Wat voor mensen uit Jemen zijn hier? Het is daar al jaren (burger)oorlog.
Elly gaat mee. We hebben om 18.30u gereserveerd en dat blijkt wat vroeg, want we zijn vooralsnog de enige gasten. Alleen bezorgers van Thuisbezorgd.nl komen af en aan. En vanaf half acht komen er klanten. Allemaal jonge mannen. Zij gaan in een andere ruimte dan wij en zitten op de grond tegen grote kussens aan. Later komen er nog twee jongens en ook twee gehoofddoekte meisjes wel in ons deel van het restaurant eten.
Het eten: als eerste gang krijgen we een soort plat brood met bruine bonen-papje. Hoofdgerecht is gebakken rijst met lamsvlees uit de steenoven, en toe kiezen we een pannenkoekje met honing en banaan ('hebt u ook ijs?'), maar het blijkt een soort stevige havermoutpap. Allemaal lekker gekruid, maar behoorlijk machtig. Er is geen wijn of bier, we drinken sterkte muntthee.
Eerder had ik al bedacht dat je qua prijs net zo goed gewoon daar kunt gaan eten, en dan alleen een hoofdgerecht met een salade, geen voorgerecht en toetje. Deze Social-Deal-formule met drie gangen lijkt wat feestelijker, avondvullend, maar als je daarna geen pap meer kunt zeggen...
Het is al met al een heel avontuur, en dat in eigen stad. Het is goed om te zien dat mensen uit landen in oorlog die het gelukt is hier te mogen blijven een leven opbouwen.
Het restaurant:
Iets over vluchtelingen uit Jemen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten