Het koor is weer mooi. De stem van de dirigente (kinkhoest) is bijna weer terug, en haar energie heeft ze zeker weer terug. Ze jut ons voortdurend op om niet zo stijf stil te staan, mee te deinen, wenkbrauwen omhoog, mond verticaal wijd open. Nu is het helaas meivakantie en zingen we wel een maand niet.
Alleen nog aanstaande vrijdag. De al maanden (jaren?) zieke sopraan is vorige vrijdag overleden en nu gaan we met twaalf dames vrijdag zingen bij de uitvaartdienst in Eemnes. Sommige dames willen afspreken dat we in het zwart gaan, maar dat vinden anderen weer té somber. De sopraan was tenslotte bij leven een levensblije kleurrijke persoon. Nu wordt het donkerblauw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten