Ik heb vier zeer geïnteresseerde mensen in mijn omgeving getipt dat de wachtlijst van de volkstuinen even open zou gaan. Zij droomden van een tuin, maar nu puntje bij paaltje komt… Heb-ik-er-wel-tijd-voor? Heb-ik-wel-genoeg-verstand-van-tuin? Of ze even mogen komen kijken. Ja dat mogen ze. En dan merk ik hoe trots ik ben op mijn eigen gemaakte paradijsje. ‘Het lijkt wel een vakantiehuisje!’ En gewoon een beetje in mijn huisje zitten, naar Griekse muziek luisteren, zonder te moeten werken, ik kan het steeds beter en oneindiger. Heerlijk. De drie schilderwerkjes van de groenten voegen ook weer heel wat toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten