Ineens besluit ik naar Den Haag te gaan, naar Museum Panorama Mesdag, waar ik het Panorama Mesdag kan zien (nog nooit gezien) en een overzichtstentoonstelling van de Haagse schilderes Suze Robertson. Het is al een tijd geleden dat ik zomaar in mijn eentje door een stad dwaalde. Heerlijk is dat. Vaker doen!!
Deze tentoonstelling is ter ere van haar 100e sterfjaar: ze leefde van 1855 tot 1922. Weer een vergeten schilderes. Het houdt niet op. Suze Robertson was een van de eerste professionele Nederlandse schilderessen, zeer eigenzinnig en na verloop van tijd ook beroemd. In haar jonge jaren moest ze haar plek op kunstacademies en in kunstenaarsverenigingen echt bevechten. Ze was protégé van het beroemde Haagse schildersechtpaar H.W.Mesdag en Sientje Mesdag-van Houten.
Ze is wel de vrouwelijke Van Gogh genoemd - hoorde ik zeggen in de documentaire bij de tentoonstelling - met haar ruige krachtige manier van schilderen, maar ze was ouder dan hij en al beroemd toen hij begon. Dus je zou Van Gogh ook de mannelijke Suze Robertson kunnen noemen. Ze wordt ook wel tot de Amsterdamse Joffers gerekend, maar dat klopt niet: ze was een generatie ouder.
Er was een periode dat ze veel werkende arbeidersvrouwen schilderde. Spinners. Wasvrouwen. Die sfeer doet denken aan de aardappeleters van Van Gogh. Later toen ze getrouwd was en een dochtertje kreeg schilderde ze meer binnen, hun huishoudster als een soort Madonna. Nog weer later veel vissershuisjes. Het ging steeds meer om vlakverdeling en verfgebruik, ze werd expressionistischer avant la lettre. Indrukwekkend werk. De vele witte huisjes en visserspoorten zijn prachtig.
Trailer van de documentaire over Suze Robertson op TV West:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten