Hani501 is fotograaf en een farmaceutisch bedrijf heeft haar gevraagd of zij in een eierbroedbedrijf kuikens en embryo’s (in alle ontwikkelingsstadia) wilde fotograferen. Doel was om helder te laten zien wat de stadia van ontwikkeling zijn, en welke afwijkingen een indicatie zijn voor fouten of onnauwkeurigheden in het broedproces. Het fotograferen van die stadia betekent ook het op moment afbreken van de zich ontwikkelende foetussen en kuikens - ze worden deskundig en beslist de nek omgedraaid. Dat is een milde snelle dood en voorkomt onnodig lijden, maar het is toch even slikken.
Twee volle dagen heeft ze daar kuikens in en uit het ei gefotografeerd. Het gebeurde in zo’n bedrijf waar per week honderdduizenden eieren worden uitgebroed. Eén kuikenleven is er niets. Maar toch.
En nu heeft Hani501 één kuiken gered en mee naar huis genomen. Het diertje was onder het oog van de camera uit het ei gekropen, maar zijn leeftijdgenootjes waren inmiddels alweer in een volgende fase. Het kon niet worden teruggezet. Hani501 besloot dat er al genoeg leventjes waren opgeofferd voor de goede zaak en nam de luid piepende Pietje mee naar huis. Nu is het twéé dagen oud. Het leeft in een couveuse (of in haar hals) en groeit als kool. Maar kuikens zijn groepsdieren en kunnen niet goed alleen. Dus nu rijdt ze van Heeg naar Noordwolde om nog twee kuikens op te halen. Ander ras, drie dagen ouder. Maar zo jong dat het nog goed zal mixen. Ze heten Fred en Barney.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten