Gekocht bij Broese: The Power Notebooks van de Amerikaanse schrijfster Katie Roiphe. Over het leven zelf. De behoefte aan (beelden van) ‘sterke vrouwen’ en de realiteit van het leven van die sterke vrouwen in de privésfeer waarin ze vaak niet in het succesvolle standje leven maar ook wel eens in emotionele en werkelijke chaos. Het verlangen naar een sterke partner. Alles goed voor elkaar hebben. Ze schrijft over haar eigen situatie met huwelijken die na een paar jaar strandden, alleenstaand moederschap. Het zijn een soort van dagboeknotities geschreven in de vroege ochtend waarin ze flarden chaos in haar eigen leven beschrijft en die van andere vrouwen. De Beauvoirs afhankelijkheid van Sartre, Sylvia Plath en Ted Hughes, Susan Sontag, om er maar een paar te noemen. We verlangen naar liefde en vriendschap maar de werkelijkheid daarvan klopt niet altijd bij het droomplaatje van harmonie en wederzijds aandacht en begrip. Dat is haar onderwerp. Het plaatje dat wij van onszelf en elkaar maken en de vaak niet geziene werkelijkheid.
Het is trouwens de eerste keer dat ik in de nieuwe boekhandel Broese ben. In het oude Postkantoor, die al twee jaar geleden geopend werd. Een overwinning op mezelf. Op de een of andere manier zag ik het niet zo zitten om na het kwijtraken van mijn topbaan al die leuke succesvolle mensen uit mijn vorige leven tegen het lijf te lopen. Ha Lucie! Hoe gaat het met je? Wel goed! Wat doe je tegenwoordig! Eh… Ik koos Steven Sterk onder de Domtoren als nieuwe lievelingsboekhandel. Maar dat ik Broese nog niet had gezien. Ik bedacht ineens dat ze mij kennen als iemand met rode krullen en dat ze me met mijn huidige langere wit opgestoken haar helemaal niet eens zouden herkennen. En inderdaad. Grietje herkent me niet.
Ik koop er ook een gedichtenbundel ‘Van vogels krijg je nooit genoeg’ voor Nichtje. Dat was voor ik wist dat ze ging buikdansen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten