De bolide staat nog op de parkeerplaats. Je moet daar niet meer in rijden als je APK verlopen is. Ik kan nu de auto ‘schorsen’ bij de RDW en de verzekering ‘opschorten’. Dan heb je er geen wegenbelasting- en verzekeringskosten aan. Je kan er wel 2 maanden in doorrijden maar als je een ongeluk/aanrijding krijgt krijg je problemen met je verzekering. Dus we rijden niet meer. En bedenken wat nu.
Eigenlijk zijn we meer bezig met de nieuwe dan met de oude auto. Ik denk: misschien moeten we weer Greenwheels gaan rijden. Dat heb ik ooit gedaan toen ik in Amsterdam in de Jordaan woonde. Daar moest je 5 jaar op je parkeervergunning wachten. Maar Bobby is nu als een bezetene auto’s aan het kijken. Hij wil weer een sportmodel. Als toch, dan heb wel een wensenlijstje: ik wil een iets ruimere auto, zodat de kampeerspullen er makkelijker in gaan en je ook eens een meubelstuk kunt vervoeren. Ik wil een trekhaak en een fietsendrager voor de e-bike zodat ik ook eens ergens anders kan fietsen naaar naar Hilversum, IJsselstein en Breukelen. En hij moet weer blauw zijn. Ik wil geen zwarte of grijze of witte auto. Ook geen rode. Blauw. Of brons.
Het aanbod tweedehands auto’s is overweldigend. De ANWB heeft een site waar je modellen kunt kiezen. Bobby had de Mazda 6 uitgezocht, ook een sportmodel, en ik de Mazda 3, iets minder groot. Maar het lastige is: geen enkel model haalt het bij de Toyota Celia. We reflecteren wat op ons en de auto’s. Bobby wilde nooit een auto. Hij komt uit een NS-gezin. Toen wij elkaar leerden kennen had hij nog geen rijbewijs. De beide Toyota Celica’s koos en kocht ik. De eerste in Beesd en de tweede in Oss. Hij vond ze wel erg leuk. Nu zegt hij dat hij zo aan de auto gewend is dat hij niet meer zonder wil. Nee Greenwheels vindt hij niks. En door mij heeft hij geleerd dat je ook een léuke auto kunt nemen. Het is een heel proces. Ik heb geen haast.
Nichtje wordt komend weekend 40, en je kan ook met de trein en bus naar Oosterbeek. Dat deed ik ook toen ik mijn pols had gebroken. Naar Auntie in Ommoord kun je ook met de trein. In beide gevallen is het een half uur extra. Van drie kwartier naar vijf kwartier. Van een uur naar anderhalf uur. De grootste uitdaging is Heeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten