Het
Bretagne Boek nadert zijn voltooiing. Ineens gaat het snel. De laatste vraag is: wat zal ik met de achterflap? Al die verstilde sfeerfoto’s. De andere kant van het verhaal was natuurlijk wij daar. Wij en de weg, wij en de tent, wij en de wandelpaden, wij en de bolide, wij en de stadjes. Wij en onszelf, wij en elkaar, wij en onze boeken en tekenspullen. En dan heb ik niet eens de restaurants gefotografeerd, de supermarkten, de boodschappen, de dingen die we aten en dronken. Maar wel heb ik regelmatig ons gefotografeerd. Ik moet steeds glimlachen om het boek (in wording). Dat is een goed teken.
Omdat Hans in Zweden was met zijn dochters in Bohuslån, onze tips gevolgd heeft en elke dag foto’s stuurde, kijk ik steeds in mijn eerste fotoboek over die vakantie. Dat was 2010, toen nog in een kleine tent. Daarna hebben we de grote tent gekocht. Wat waren we nog jong en slank.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten