Zondagavond is de avond van de geschiedenis. Eerst In Europa van Geert Mak, die gisteren de Weimar Republiek behandelde, en daarna tot over twaalven de Teleac-serie over de Slag om Stalingrad. Gisteravond was de tweede aflevering. Er komen zowel Duitsers als Russen die erbij waren aan het woord.Er wordt gesproken over 700.000 Russische soldaten die omkwamen bij Stalingrad, 100.000 Russische burgers, 500.000 {Duitsers, Roemenen, Hongaren, Italianen}. De slag duurde een half jaar duurde en was gruwelijk en wreed, en dit alles grotendeels bij 40 graden onder nul. Wat is er veel beeldmateriaal over die oorlog.
Je weet het allemaal ergens wel, maar laat het liever niet tot je doordringen. Die beelden zijn echt onontkoombaar. Ik had het ook al bij de beelden van de Eerste Wereldoorlog bij In Europa van Mak. Wat een shock om al die loopgraven vol ellende te zien, afgrijselijk, gruwelijk! Uit angst voor platitudes en open deuren durf ik er nauwelijks tekst aan te wijden. Over de loopgravenoorlog in de Eerste Wereldoorlog zijn bibliotheken vol geschreven en ook over Stalingrad is veel geschreven, gefilmd. De slag was zelfs inspiratiebron voor bordspellen en computergames.
Als je die beelden en ooggetuigen voorbij ziet komen, de documentairemakers nemen de tijd, dan realiseer je je even dat wij hier in West Europa sinds 1945 een uiterst vredig leven leven, iets wat je je meestal niet eens bewust bent.
Wikipedia over Slag om Stalingrad
