Vandaag was de laatste dag van de verkiezing van het Mooiste Boekomslag. Het is altijd een beetje de adem inhouden of de mensen wel gaan stemmen en welke kant het opgaat. Vaak is zijn het sfeervolle natuurfoto's die de harten stelen. De meeste ontwerpers en uitgevers vinden de prijs maar niets - tot ze hem winnen uiteraard. Dan gaan ze ermee adverteren.
Er zijn meerdere 'mooie' boekomslagen bij de genomineerden. Onvergelijkbaar zijn ze weer. Eén omslag is koploper, een die ik zelf niet zou uitkiezen. Ik vind hem wat pietepeuterig, houd er meer van als je in een oogopslag door beeld en belettering wordt gegegrepen. Of door het materiaal.
Dit jaar heb ik zelf geloof ik een lichte voorkeur voor De baas van alles van Bart Moeyaert. Rood linnen met daarop een glimmende zwarte sticker met een geestige illustratie. Het is een boek dat je in het donker in bed kunt lezen, het is gedrukt volgens het glow in the dark-procedé. De poezen van illustratrice Katrien Matthijs zijn in elk geval geweldig.
Vandaag hadden we een stemcomputer geinstalleerd en trokken we boekverkopers aan hun jasje om ze tot stemmen te pressen en ze te vragen waarom zij stemmen wat zij stemmen. Dat ze steeds antwoordden: 'Het is zo'n leuk boek', vond ik niet eenvoudig. Het gaat toch om het omslag... En toen ik een viste of men misschien het omslag van dit boek van Moeyaert niet ook heel mooi vonden, zei iemand: 'Het is zo'n stom boek'. En dan moet ik er het zwijgen toe doen. Het concept is immers: boekverkopers kiezen...