Freek

Marianna had Wilma en mij uitgenodigd voor Freek de Jonge. Wij waren een beetje gereserveerd, want we waren allebei bang om een gesel over ons heen te krijgen. Was niet nodig, want het was een erg mooie voorstelling. Heel onderhoudend. Hij is scherp, maar ook mild. Volle zaal in het Compagnietheater. Morgen is de laatste voorstelling, die is uitverkocht.

Ingewikkelde contructie met veel reflectie op christendom, islam en secularisatie en het gat dat achterblijft als je religie opgeeft. Zo waar en doorleefd en toch ook spottend en relativerend.

Het geestigst is hij in het stuk waarin hij over zijn jeugd vertelt, over zijn vader de dominee, en vooral het stuk over de radio. De jaren vijftig, 'de tijd dat er nog maar drie keer nieuws per dag was op de radio, en maar twee keer per dag weerbericht.' Heel erg leuk als hij het heeft over de 10 minuten Waterstanden, in Europa, van half tien tot tien over half tien, zoals bij Kolblez. '450, plus vijf.' En over de Arbeidsvitaminen. Grote herkenning in de zaal. De voorstelling was te complex om helemaal te bevatten, laat staan samen te vatten. Er draaiden maar liefst vier camera's, dus de voorstelling komt ongetwijfeld op tv. Zou ik naar kijken.

- De foto is van Guus Dubbelman uit de Volkskrant.
- Recensies