Er zijn alleen afbeeldingen van de nieuwe OBA in de zon. Niet van in het donker met regen. Ik had me voorgenomen om er vanavond naartoe te gaan en de pianoboeken (wéér te laat) in te ruilen voor nieuw repertoire. Maar zeg nu zelf: het is té zeikweer.
Bij de opening van de OBA vorig jaar was ik echt enthousiast, fantastisch gebouw is het. Dat de bibliotheek nu helemaal buiten het centrum ligt, ook al claimt de Gemeente dat dit nu het centrum is, soit, dacht ik toen welwillend. Ik was té verwend geweest met de bibliotheek om de hoek. Maar op avonden als deze zullen ze het wel merken.
Dan maar een blog over de OBA. Een van mijn stokpaardjes, maar hier nog niet behandeld. Laatst had Jerome met allemaal bibliotheekvernieuwers gepraat over bibliotheekvernieuwing en hij was compleet omgeluld. Op de een of andere wondere wijze zijn die mensen er trots op dat hun boeken in magazijn en de leners minder boeken zien. Dan zijn die boeken nog wel opvraagbaar, maar staan nietr in de kast. Wat leuk is aan bibliotheken, zou je zeggen, is het richtingloos neuzen, dingen vinden die je niet kent!
Het is alsof bibliotheekvernieuwers nooit aan bibliotheekbezoekers vragen of ze blij zijn met minder boeken en met machines die boeken ophappen en boetes innen, in plaats van bibliothecaressen. Sinds de automatisering van de bibliotheek gaat er bij elk bezoek wel iets mis en staat er personeel naast de machines om 'Sorry' te zeggen. Dat was zo aan de Prinsengracht en in de nieuwe OBA is het helaas niet beter. Aan de Prinsengracht waren er nog medewerkers die wat over boeken wisten. Nu is er geuniformeerd personeel dat als je wat vraagt een collega gaat zoeken. Die ze dan niet kunnen vinden.
Op de bank beneden ligt het nieuwe nummer van Bibliotheekblad met als thema 'de virtuele bibliotheek'. Moet ik lezen van mezelf, ik ben toch vóór vernieuwing? Je moet open staan, Lucie Theodora! Eén goed idee zag ik, moet ik toegeven, namelijk dat het de hoogste tijd is dat de bibliotheek boeken thuis gaat bezorgen. Daar sta ik op een avond als deze bijzonder voor open.
Bij de opening van de OBA vorig jaar was ik echt enthousiast, fantastisch gebouw is het. Dat de bibliotheek nu helemaal buiten het centrum ligt, ook al claimt de Gemeente dat dit nu het centrum is, soit, dacht ik toen welwillend. Ik was té verwend geweest met de bibliotheek om de hoek. Maar op avonden als deze zullen ze het wel merken.
Dan maar een blog over de OBA. Een van mijn stokpaardjes, maar hier nog niet behandeld. Laatst had Jerome met allemaal bibliotheekvernieuwers gepraat over bibliotheekvernieuwing en hij was compleet omgeluld. Op de een of andere wondere wijze zijn die mensen er trots op dat hun boeken in magazijn en de leners minder boeken zien. Dan zijn die boeken nog wel opvraagbaar, maar staan nietr in de kast. Wat leuk is aan bibliotheken, zou je zeggen, is het richtingloos neuzen, dingen vinden die je niet kent!
Het is alsof bibliotheekvernieuwers nooit aan bibliotheekbezoekers vragen of ze blij zijn met minder boeken en met machines die boeken ophappen en boetes innen, in plaats van bibliothecaressen. Sinds de automatisering van de bibliotheek gaat er bij elk bezoek wel iets mis en staat er personeel naast de machines om 'Sorry' te zeggen. Dat was zo aan de Prinsengracht en in de nieuwe OBA is het helaas niet beter. Aan de Prinsengracht waren er nog medewerkers die wat over boeken wisten. Nu is er geuniformeerd personeel dat als je wat vraagt een collega gaat zoeken. Die ze dan niet kunnen vinden.
Op de bank beneden ligt het nieuwe nummer van Bibliotheekblad met als thema 'de virtuele bibliotheek'. Moet ik lezen van mezelf, ik ben toch vóór vernieuwing? Je moet open staan, Lucie Theodora! Eén goed idee zag ik, moet ik toegeven, namelijk dat het de hoogste tijd is dat de bibliotheek boeken thuis gaat bezorgen. Daar sta ik op een avond als deze bijzonder voor open.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten