We zijn terug op Ciovo, het eiland bij Trogir, tegenover Split. Het appartement van Dada is nu verhuurd, dat met dat doorgezakte bed. Desalniettemin waren we aan Dada, haar tuin en dat appartement met dat kolossale terras aan zee gehecht geraakt. Maar, vertelt haar schoonzoon nu, ze zijn nu aangesloten bij een agentschap en het appartement is daardoor tot en met september verhuurd.Nu zitten we bij een heel aardige dame, bibliothecaresse te Trogir. Twee jaar weduwe en nu heeft ze om de eenzaamheid te bestrijden een heerlijke jonge spierwitte labrador. Het is het mooiste appartement van de hele vakantie. Weer balkon aan zee, strandje onmiddellijk als je de deur uit gaat. Ze zegt dat er voor de oorlog voornamelijk Duitsers kwamen, maar dat er sinds de oorlog ze veel meer Tjechen komen en dat die alles kapot maken.
Bobby is wezen snorkelen en kwam met allemaal verhalen over krabben, zee-egels en zeekomkommers terug. Hij had ook rare groene gepokte schelpen, en uit een kroop onverwacht een rood beestje met lange rode pootjes. Een krab? Een kreeft?
Ik vind eigenlijk dat ik ook nog een keer zou moeten zwemmen, maar ineens heb ik niet meer zo'n zin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten