Het Ecuplein. Waar ligt dat in godsnaam? Bij de Eurokade. Amsterdam is best groot. In heel Amsterdam staan slechts twee van dit soort bouwketen waar men bevolkingsonderzoek borstkanker uitvoert. De ene staat in het Centrum, de ander Elders. Om een onnavolgbare reden was ik naar Elders verwezen. Naar het Ecuplein dus.
Mijn vriendelijke verzoek of het misschien niet dichterbij mijn huis kon, over een maand of zo, of twee, of drie, kwam niet over. Dat kon niet. Nou ja, ik dus naar de westelijke tuinwijk De Aker gefietst, ver voorbij Tuincentrum Osdorp. Ik had drie kwartier ingepland en die was nodig, want ik reed fout.
Dat is wel even een andere wereld. In de bouwkeet allemaal vrouwen van boven de vijftig. Doet qua omgeving toch een beetje denken aan afgedankte borsten. En als je het nog dramatischer wilt maken: afgedankte vrouwen. 'Wat is uw meisjesnaam? En uw geboortedatum? O, dus het is uw eerste keer...' 'Ja, dit is mijn eerste keer.' Dan mag je in een kast, waar je je bovenkleren uit moet trekken en wachten je tot je aan de beurt bent. Vervolgens plet een witgeschorte dame uiterst vriendelijk je borsten in een apparaat. Een voor een. Dus twee keer horizontaal en twee keer verticaal. Bij de verticale foto worden de oksels ook medegenomen. Tel uw zegeningen, tel ze een voor een...
Heb uiteraard nagevraagd hoe dat zat met die bouwketen en de verdeling daarvan over de stad. Of het toch niet dichterbij had gekund. Nee, dat kon niet. Die keet staat namelijk steeds drie maanden in een wijk en tot twee weken geleden had hij in Amsterdam Westerpark gestaan, wat verklaarde waarom ik dáár uitgenodigd was. Maar het deed er niet meer toe, want over twee jaar doen ze het onderzoek niet meer in die bouwketen, maar bij de VU.
Over tien dagen uitslag.
Mijn vriendelijke verzoek of het misschien niet dichterbij mijn huis kon, over een maand of zo, of twee, of drie, kwam niet over. Dat kon niet. Nou ja, ik dus naar de westelijke tuinwijk De Aker gefietst, ver voorbij Tuincentrum Osdorp. Ik had drie kwartier ingepland en die was nodig, want ik reed fout.
Dat is wel even een andere wereld. In de bouwkeet allemaal vrouwen van boven de vijftig. Doet qua omgeving toch een beetje denken aan afgedankte borsten. En als je het nog dramatischer wilt maken: afgedankte vrouwen. 'Wat is uw meisjesnaam? En uw geboortedatum? O, dus het is uw eerste keer...' 'Ja, dit is mijn eerste keer.' Dan mag je in een kast, waar je je bovenkleren uit moet trekken en wachten je tot je aan de beurt bent. Vervolgens plet een witgeschorte dame uiterst vriendelijk je borsten in een apparaat. Een voor een. Dus twee keer horizontaal en twee keer verticaal. Bij de verticale foto worden de oksels ook medegenomen. Tel uw zegeningen, tel ze een voor een...
Heb uiteraard nagevraagd hoe dat zat met die bouwketen en de verdeling daarvan over de stad. Of het toch niet dichterbij had gekund. Nee, dat kon niet. Die keet staat namelijk steeds drie maanden in een wijk en tot twee weken geleden had hij in Amsterdam Westerpark gestaan, wat verklaarde waarom ik dáár uitgenodigd was. Maar het deed er niet meer toe, want over twee jaar doen ze het onderzoek niet meer in die bouwketen, maar bij de VU.
Over tien dagen uitslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten