Wat een gedoe, thuiskomen: post sorteren, koffer uitpakken, om maar wat te noemen. Op de achtergrond om nog een béétje in de vakantiesfeer te blijven maar wat polyfone mannenstemmen. Het eerste wasje draait. De inhoud van de koelkast stemt treurig, de verdorde bloemen van voor de vakantie ook. Hoogste tijd voor verse groente, verse melk, verse eieren en verse bloemen. Tijd dus voor het bezoekje aan Albert Heijn.Maar eerst de souvenirs en de geschenken een plaatsje geven. Diverse dingen blijken onderweg uit hun voegen gebarsten in mijn koffer. Er is iets gebeurd met de haarlak - die ik gebruik om pastelkrijt te fixeren. De helft van mijn kleren ruikt ernaar. Een wit t-shirt is rozerood gevlekt vanwege aanraking met de haarlak en een rozerood pastelkrijtje. De verpakkingen etenswaren zijn witkruimelig, vanwege het zeezoutpotje, dat openstond.
Maar een kniesoor! De tekeningen zijn heelhuids overgekomen. Deze maakte ik gisteren nog, op het balkon van Ciovo. Nadat ik dat rode krabbetje in die pokdalige schelp op mijn balkontafel gepresenteerd kreeg, kreeg ik ineens de geest. Niets geen meisjesachtig gegriezel, getekend zou er worden. Groots en meeslepend. Het uitzicht vanaf het balkon op Split Airport was langs niet groots genoeg, ik pakte gewoon het Groot Kroatie-Bikers-boek, dat me vooraf ook al geinspireerd had. De motorrijder gelijkt tot mijn eigen verbazing echt op een motorrijder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten