Een nieuwe stad is altijd moeilijk te doorgronden. Je komt zo binnen via de winkeltjes en de toeristische attracties. Ik vind de hart van een een stad altijd beter te begrijpen als ik hem door de ogen van zijn schilders bekijk - en als ik wat muzikanten hoor spelen. Deze trap, geschilderd door Ivo Dulcic, heb ik net gelopen. Het was de laatste etappe naar de kerk waar ik uiteindelijk in slaap viel. Bovenaan de trap zaten vandaag oudere vrouwen borduurwerk te verkopen. Mooi om zo'n trap zo blauw te verbeelden. Inspirerend. Daar kom ik op terug!
Deze Ivo Dulcic maakte naam in de jaren vijftig en zestig, en was deel van een groep expressionistische schilders die veel met kleur werkten. Hij geldt nu als belangrijk Kroatisch kunstenaar en de Galerija in de oude stad is dus aan hem en aan twee van zijn vrienden gewijd. Is leuk levendig werk.
Ik moet stoppen, want de boot gaat zo terug naar Cavtat. Maar ik wil nog even melden dat ik in de cd-winkel Aquarius heb ik twee cd's gekocht: een van Tamara Obovac, die een mengeling van jazz en Kroatische etnische muziek schijnt te maken. Je kon er niet luisteren, dus we geloven het maar. En een acapella groep van 9 mannen genaamd Dvadeset Godinska Klape de cd heet Intrade.
Deze Ivo Dulcic maakte naam in de jaren vijftig en zestig, en was deel van een groep expressionistische schilders die veel met kleur werkten. Hij geldt nu als belangrijk Kroatisch kunstenaar en de Galerija in de oude stad is dus aan hem en aan twee van zijn vrienden gewijd. Is leuk levendig werk.
Ik moet stoppen, want de boot gaat zo terug naar Cavtat. Maar ik wil nog even melden dat ik in de cd-winkel Aquarius heb ik twee cd's gekocht: een van Tamara Obovac, die een mengeling van jazz en Kroatische etnische muziek schijnt te maken. Je kon er niet luisteren, dus we geloven het maar. En een acapella groep van 9 mannen genaamd Dvadeset Godinska Klape de cd heet Intrade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten