Bobby wil graag naar de sauna maar ik wil niet. Al die dikbuikige mannen met hun klokkenspel, die er niet mee zitten... Nee. Nee. Nee. Mag ik niet de hele dag somberig in bed blijven liggen, ontbijt op bed krijgen en liefdevol verzorgd worden terwijl ik afwisselend lees, mail, blog en slaap? Dat mag. Daar knap ik meteen van op.
Ter algemene opfleuring lees ik de 'psychiatrische roman' Paaz van Myrthe van der Meer. Over een hardwerkende redactrice met een geslaagd leven en een leuke vriend die na een zelfmoordpoging in een Paaz belandt. 350 bladzijden lang over het leven in een Paaz. Voor wie dat niet weet: dat is de psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis. Ze zijn er erg op pillen ingesteld. De juiste medicatie. Er zijn veel misverstanden. Disciplines die het onderling oneens zijn. Agressieve medepatienten. Bijwerkingen.
Er zit herkenning te over in. Ooit had ik een geliefde met een depressie die in een Paaz belandde. En nog meer. Maar dat gaat te ver voor hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten