Daar staan we dan rond het graf. Het is helemaal geen droevig bijeenzijn, het is eerder behoorlijk monter. Het graf wordt verder aangekleed met stenen, bloemen en plaatjes. Een der Geschwister heeft een film met 'Mutti in Parijs'. En iedereen moet lachen om al die karakteristieke dingen van haar. Ja dit is mooi.
En mocht u zich afvragen: hoe gaat het met haar griep: vandaag heb ik geen stem. Echt geen stem. Ik kan alleen fluisteren. 'Best gek', zegt Jongste Nichtje, 'omdat je altijd zo hard lacht...' Inderdaad best lastig met zoveel familieleden die je een tijd niet gesproken hebt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten