Bobby heeft een Ierse vriendin Jessy die in Mainz oudgermaanse talen doceert, en die net afgelopen weekend een weekend in Utrecht was. Hij belooft haar dat wij vanuit het Ahrtal een dagje naar Mainz komen. Een uurtje met de auto zegt hij. En: met de trein een uurtje vanaf Bonn. Nou, laat ik zeggen: anderhalf uur.
Ik heb niet zo'n zin in de auto en wil wel met de trein. Dus wij met het boemeltje naar Bonn, in de veronderstelling dat er vandaar een sneltrein naar Mainz gaat. Als je in de automaat op ons stationnetje een kaartje naar Mainz via Bonn bestelt kost dat 142 euro voor twee personen. Dat lijkt ons wat veel. Drie kwartier is het met het boemeltje naar Bonn, waarbij wij station Remagen passeren, waar aan de overkant van het perron de trein naar Koblenz vertrekt. Mijn Duitse topo is niet erg goed. Mij zeggen die namen niet zoveel. Vanaf Bonn kunnen we - met de regionale treinen - samen voor 30 euro naar Mainz, maar dan mag je niet met de ICE. Dus wij met de boemel naar Koblenz, weer terug over Remagen, en in Koblenz stap je dan over op de boemel naar Mainz. Deze heenweg duurt al met al 3,5 uur.
Vandaag vind ik het helemaal niet erg, want je maakt ontzettend veel mee. Allereerst hoe onvriendelijk ons openbaar vervoer systeem is. Bijna nergens zijn meer loketten met mensen met informatie. De automaten zijn onbegrijpelijk en duur. En zijn alleen maar lelijke goedkope winkeltjes en koffiecorners en patatzaken in en om stations. De informatiebronnen zijn niet adequaat.
Er zijn veel Syriërs (denk ik) op de stations en in de treinen. Zij hebben al helemaal geen idee. Ze hebben ook geen goeie treinkaartjes en de conducteur denkt ook: Laat maar.
Maar de reis langs de Rijn is práchtig. Schitterend. Ik kijk mijn ogen uit. Naar al die mensen en dingen. Ik kan niet anders dan vaststellen dat ik uitgerust ben, want ik erger mij nergens. Als ik ooit met pensioen ben ga ik altijd met de trein, zeg ik. Want je hebt er wel de tijd voor nodig.
Jesse kookt een heerlijk hapje voor ons en dan moeten om 19.51 uur weer met de trein terug, om de laatste trein terug het Ahrtal in te halen. Mainz moeten we een andere keer nog maar eens bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten