Parkeren

We hebben avondvergadering bij woningbouwvereniging van wie we het huis gekocht hebben. Er zijn onenigheden tussen de woningbouw en ons bewoners over de parkeerplaatsen achter het huis. Die zijn er nog niet. Het achterterrein is nog steeds een bouwput, maar er is ons bij de koop beloofd dat het mooi en gezellig wordt. Binnenkort. Als we het eens zijn.

Er heeft zich namelijk een calamiteit voorgedaan. Ons parkeerterrein grenst aan een achterompaadje van de achterburen van de Beatrixlaan. Kadastraal ligt het pad op ons terrein, maar omdat het pad al 30 jaar hun pad is en daar nooit discussie over is geweest hoeven zij dat niet af te staan. En nu heeft de woningbouwvereniging 20 cm van onze parkeerplaatsen afgesnoept en aan de achterburen uitgedeeld. En ze hebben iets gegoocheld met de schuurtjes en de breedte van de parkeerplaatsen en het groen, zodat het allemaal toch past. We krijgen er allemaal juridische post over die eerlijk gezegd niet goed tot me doordringt. Ja ze bieden ons allemaal samen 4000 euro ter compensatie. Dat vinden wij niet genoeg.

Dat schiet niet op. Dus heeft de woningbouw ons vanavond allemaal uitgenodigd voor overleg en om er uit te komen, zodat de aannemer aan de gang kan met de parkeerplaats. Verderop wonen allemaal van die slimme buurtjes, ik ken ze nog niet zo goed, die alles gedetailleerd uitgevogeld hebben. Zij hebben een nieuwe opstelling voor de schuurtjes bedacht. 

De rit naar Kanaleneiland waar de woningbouw woont gaat door storm en regen, maar het is de moeite waard en een boeiende avond. De argumenten, de power play, het geritsel, en ineens kan het allemaal wel. Wij gaan akkoord met die 5000 euro genoegdoening en zij bouwen andere schuurtjes en bredere parkeerplaatsen en zorgen voor meer groen. Nu kan de aannemer aan de gang en hebben we nog voor de kerst een nette achterplaats.